Największą chlubą maista jest Pero de Covilha, który dla króla Jana II wyruszy! w 1487 r. ku terenom dzisiejszej Etiopii w poszukiwaniu legendarnego chrześcijańskiego kapłana i króla, znanego jako Ojciec Jan. Dotarłszy jednak do Kairu, miast udać się na południe, wola! najpierw pożeglować do Indii: potem przybył ponownie do Kairu i kontynuował przerwaną podróż. Ojca Jana nie znalazł ani też nie wrócił do Portugalii, jednak Vasco da Gama sporo skorzystał z jego opisu Indii podczas swej sławetnej pierwszej podróży wokół Przylądka Dobrej Nadziei w 1498 r. Przed ratuszem stoi ogromna granitowa płyta przybliżająca podróże Pero de Covilha, towarzyszy jej pomnik bohatera, który przedstawia go jednak jako nieco schorowanego. informacje praktyczne

Prowincja dzieli się wyraźnie na dwie części. Na południu rozciąga się żyzny obszar znany pod oficjalną nazwą Górnego Douro, a potocznie nazywany Terra Quente (gorącą ziemią). Obejmuje on tarasowe pola poprzecinane korytami rzek Douro, Corgo i Tua. Uprawia się tam brzoskwinie, pomarańcze, melony i winorośl. Obszary położone na północ są odmienne: słyną z ostrych zim, którym zawdzięczają nazwę Terra Fría (zimna ziemia). Za Mogadouro rozciągają się dzikie i jałowe tereny, atypowymi elementami krajobrazu są zaprzęgi konne i gołębniki,pombais. Do przygranicznego miasta Miranda do Douro na przełomie lutego i marca ściągają llumy turystów zachwycających się wszechobecnymi migdałowcami obsypanymi kwieciem.